Pogrzeb jest czynnością liturgiczną nawiązującą do religijności zmarłego i wyrazem wiary jego rodziny. Formalności związane z pogrzebem rodzina załatwia w kancelarii parafialnej, przedstawiając następujące dokumenty: akt zgonu z USC ( lub odpis karty zgonu wystawiony przez zakład pogrzebowy) informację o przyjęciu przed śmiercią sakramentów św.
Modlitwa, a zwłaszcza pełne uczestnictwo we Mszy św. pogrzebowej (przyjęcie Komunii św.) jest najcenniejszym darem dla zmarłego. Także po pogrzebie wypada pamiętać o zmarłym i otoczyć go modlitwą polecając Miłosierdziu Bożemu:
Msza św. w 30 dzień po śmierci zamówiona przez uczestników pogrzebu
Msze św. miesięczne
Msza św. w rocznicę śmierci
Msza św. w innych terminach (np. w dzień imienin)
„Wypominki” w miesiącu listopadzie
Pogrzeb katolicki nie przysługuje tym, którzy świadomie i dobrowolnie zerwali łączność z Kościołem lub zmarli bez pokuty w gorszących okolicznościach albo z pogardą dla religii i Kościoła, uparcie odmawiając przyjęcia sakramentów.
Namaszczenie chorych Sprawując duszpasterstwo chorych, Kościół służy samemu Chrystusowi w cierpiących członkach Mistycznego Ciała. Spełnia on polecenia Pana Jezusa, by troszczyć się o chorych i naśladuje Jego przykład. Jezus bowiem „przeszedł dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich”. Troskę tę okazuje Kościół nie tylko odwiedzając chorych, lecz także podnosząc ich na duchu przez sakrament namaszczenia i pokrzepiając sakramentem Eucharystii. Czyni to w czasie trwania choroby oraz wtedy, gdy chorzy znajdują się w niebezpieczeństwie śmierci. Sakramentu namaszczenia chorych udziela się chorym, namaszczając ich na czole i dłoniach poświęconym olejem wymawiając następujące słowa:
„PRZEZ TO ŚWIĘTE NAMASZCZENIE NIECH PAN W SWOIM NIESKOŃCZONYM MIŁOSIERDZIU WSPOMOŻE CIEBIE ŁASKĄ DUCHA ŚWIĘTEGO. PAN, KTÓRY CI ODPUSZCZA GRZECHY, NIECH CIĘ WYBAWI I ŁASKAWIE PODŹWIGNIE”.
Sakramentu pokuty i Eucharystii (jeśli jest taka potrzeba – namaszczenia chorych) udzielamy chorym po uprzednim zgłoszeniu w kancelarii. W sytuacjach nagłych sakramentu namaszczenia udzielamy w każdej chwili.
Ślub
Przygotowanie w parafii pw. Dominika
w Turobinie
6 MIESIĘCY przed planowanym ślubem należy:
# Zgłosić się do kancelarii parafialnej
i zarezerwować konkretny dzień i godzinę uroczystości,
# Pobrać indeksy z kancelarii i rozpocząć udział w konferencjach dla narzeczonych
i spotkaniach z doradcą życia rodzinnego.
3 MIESIĄCE przed ślubem narzeczeni zobowiązani są:
Zgłosić się osobiście do kancelarii parafialnej i spisać protokół przedślubny.
Wymagane są następujące dokumenty:– dowody osobiste,– metryki chrztu nie starsze niż 6 miesięcy, (pełny odpis z adnotacją o bierzmowaniu)
– świadectwa katechizacji z ostatniej klasy szkoły średniej.
/wtedy rozpocznie się wygłaszanie zapowiedzi/
Przystąpić do Sakramentu Pokuty i uzyskać podpis spowiednika na indeksie nauk przedmałżeńskich.
W TYGODNIU BEZPOŚREDNIO POPRZEDZAJĄCYM UROCZYSTOŚĆ ŚLUBNĄ narzeczeni powinni:
Przystąpić do Sakramentu Pokuty i uzyskać podpis spowiednika na indeksie nauk przedmałżeńskich.
Zgłosić się osobiście ze świadkami do kancelarii parafialnej w celu spisania aktu ślubu.
Wymagane wówczas dokumenty:– wypełnione indeksy nauk przedmałżeńskich,– świadectwo wygłoszonych zapowiedzi (jeśli były zlecone do wygłoszenia poza tutejszą parafią)
– zaświadczenia z USC ( ślub konkordatowy) lub świadectwo ślubu cywilnego.– dowody osobiste świadków.
Sakrament chrztu św. udzielany jest w każdą niedzielę miesiąca podczas Mszy św.
o godz. 10:00
KANCELARIA
Około jednego tygodnia przed planowanym chrztem dziecka rodzice zgłaszają się do kancelarii i przynoszą następujące dokumenty:
– skrócony odpis aktu urodzenia dziecka,
– dowody osobiste,
– informacje o danych personalnych rodziców chrzestnych.
Wymagania stawiane rodzicom chrzestnym:
– przyjęty sakrament bierzmowania,
– prowadzenie życia prawdziwie chrześcijańskiego,
– przystąpienie do sakramentu pokuty,
– (w przypadku osób z poza tutejszej parafii wymagane jest odpowiednie zaświadczenie wystawione przez parafię, do której aktualnie dana osoba przynależy).
W związku ze zgłaszaniem się osób mieszkających obecnie poza terenem naszej parafii po wszelkiego rodzaju zaświadczenia przypominamy, że parafią własną każdej osoby jest ta parafia, na terenie której mieszka się obecnie. Nie można mówić, że należę do naszej parafii, jeśli od dłuższego czasu mieszkam w innej miejscowości np. w Lublinie.
Proboszcz w Turobinie nie wie i nie ma możliwości sprawdzić, czy ta osoba jest praktykującym katolikiem. Powinna więc ona zgłosić się do swego miejscowego proboszcza i jego prosić o potrzebne zaświadczenie.
Kwestię te reguluje Kodeks Prawa Kanonicznego.
Parafianinem jest osoba zamieszkująca na terenie parafii na stałe (kan.100 KPK) lub przebywająca tymczasowo, lecz co najmniej 3 miesiące (kan. 101§2 KPK). Zarówno przez zamieszkanie stałe jak i tymczasowe, każdy uzyskuje własnego proboszcza (kan.107 §1 KPK). Proboszczem własnym jest proboszcz miejsca aktualnego pobytu (Kan. 107 § 3 KPK).
Wobec powyższych uregulowań prawnych wynikających z Kodeksu Prawa Kanonicznego informujemy, że fakt stałego lub tymczasowego zameldowania na mocy przepisów prawa cywilnego nie określa uprawnień parafianina.
Osoba zameldowana, lecz która nie przebywa na terenie parafii wszelkie formalności np. związane z byciem rodzicem chrzestnym, ślubem lub pogrzebem załatwia z proboszczem aktualnego miejsca swojego pobytu.
Do naszej parafii należą :
- osoby mieszkające tutaj obecnie;
- uczniowie szkół średnich, którzy mieszkają w internatach lub na stancji poza terenem parafii Turobin;
- studenci mieszkający w akademikach lub na stacji, którzy na niedzielę przyjeżdżają do rodziców mieszkających na terenie parafii.
Osoby, które wyjechały do pracy zagranicznej powinny nawiązać kontakt z księdzem katolickim tam posługującym i uczestniczyć w życiu tamtejszej wspólnoty parafialnej, polonijnej. Od tamtego proboszcza pobierają zaświadczenie na matkę chrzestną, czy ojca chrzestnego.
Bierzmowanie
Wskazania duszpastersko-katechetyczne dotyczące przygotowania do sakramentu bierzmowania na terenie archidiecezji lubelskiej.
Wiek kandydatów do sakramentu bierzmowania.
Kodeks Prawa Kanonicznego w kan. 889 § 1 stwierdza: „Zdatnym do przyjęcia sakramentu bierzmowania jest każdy i tylko ten, kto został ochrzczony, a nie był bierzmowany”. Zaś w kan. 891 KPK wyjaśnia, że: „Sakrament bierzmowania wierni powinni przyjmować w pobliżu wieku rozeznania, chyba, że Konferencja Episkopatu określiła inny wiek, albo istnieje niebezpieczeństwo śmierci, lub zdaniem szafarza, co innego doradza powyższa przyczyna”.
Zatwierdzone przez Konferencję Episkopatu Polski w Łowiczu (21 czerwca 2001) Polskie Dyrektorium Katechetyczne (PDK) ustala, że „katecheza młodzieży gimnazjalnej wiąże się z (…) przygotowaniem do przyjęcia sakramentu bierzmowania (…), który winien być udzielany młodzieży uczęszczającej do klas trzecich gimnazjów” (107).
Czas przygotowania do sakramentu bierzmowania.
Przygotowanie do sakramentu bierzmowania powinno trwać trzy lata. W okresie początkowym wskazane jest minimum roczne przygotowanie. Rozpoczyna się pod koniec klasy VII i trwa przez całą klasę VIII. Sakrament bierzmowania udzielany jest pod koniec klasy VIII.
Miejsce przygotowania kandydatów do sakramentu bierzmowania.
Katechizm Kościoła Katolickiego wyraźnie wskazuje na parafię jako miejsce przygotowania do tego sakramentu: „Katecheza przed bierzmowaniem powinna także starać się obudzić zmysł przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak i wspólnoty parafialnej. Na tej ostatniej spoczywa szczególna odpowiedzialność za przygotowanie kandydatów do bierzmowania” (KKK 1309).
Polskie Dyrektorium Katechetyczne przypomina, że: „parafia jest uprzywilejowanym miejscem dla katechezy przygotowującej do przyjmowania sakramentów świętych” (PDK 107).
Zatem właściwym miejscem przygotowania młodzieży do sakramentu bierzmowania jest parafia zamieszkania kandydata, z uwzględnieniem internatów i szkół zamkniętych. Do sakramentu bierzmowania dopuszcza proboszcz z parafii zamieszkania kandydata lub wyznaczony przez niego ksiądz.
Nadzwyczajne przygotowanie do sakramentu bierzmowania poza parafią (np. Archikatedra lubelska), dotyczy tylko osób nie objętych katechizacją, czyli powyżej 18 roku życia, za pisemną zgodą proboszcza zamieszkania kandydata.
Katecheta w szkole nie przygotowuje bezpośrednio do sakramentu i nie jest osobą dopuszczającą do sakramentu bierzmowania. W wyjątkowych sytuacjach może to uczynić, ale tylko za wyraźną zgodą proboszcza zamieszkania kandydata. Jednak jednym z warunków dopuszczenia do sakramentu bierzmowania jest opinia katechety kandydata.
PRZYPOMINAMY więc, iż Sakrament ten przyjmuje się w swojej parafii, a nie tam, gdzie koledzy i koleżanki z klasy.
ul. Kościelna 2, Turobin
Kancelaria